Zabawa z kijem: zróbmy to dobrze!
Dlaczego bawimy się z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi? Bo to nas bawi, oczywiście! Ale nie tylko z tego powodu: zabawa wzmacnia więź z psem, trenuje umysł i koordynację. Radość i ruch utrzymują nas młodymi, poprawiają zdrowie i samopoczucie. Pomagają człowiekowi i zwierzętom być szczęśliwymi i zrównoważonymi oraz pozwolają zwierzętom wyrazić swoje naturalne instynkty. Oczywiście, energicznie, ale bez przesady.
Zacznijmy od podstaw Na pierwszy rzut oka zabawa może wydawać się błahe i mało wymagające zajęcie. Często rozumiemy, co bawi i sprawia naszemu psu dobrze, prawie przypadkowo. Innym razem może być nieco trudniej zaspokoić jego potrzeby, jednocześnie szanując jego instynkt, ponieważ pies jest z natury społecznym i terytorialnym drapieżnikiem. Chcesz postępować zgodnie z planem? A może masz wrażenie, że twój pies jeszcze nie nauczył się grać bez ryzyka? W takim przypadku warto zadać sobie kilka prostych pytań. Skorzystaj z poniższej listy kontrolnej i odpowiedz na pytania, starając się być jak najbardziej precyzyjnym:
Jakie umiejętności ma mój pies? Jakie zachowanie chciałbyś zachęcać? A które złagodzić? Jak dużo aktywności potrzebuje? Jak dużo musi odpocząć? Czego potrzebuję, aby go zabawiać? W zasadzie psy można szkolić poprzez zabawę, o ile czują się do tego zmotywowane. Nagradzanie Fido, gdy jest grzeczny, poprzez nagrodę, „Bravo!”, pieszczoty lub inną zabawę, zachęca go do dobrego zachowania.
Alternuj aktywność z przerwami Każdy pies potrzebuje ruchu i aktywności. Rodzaj i częstotliwość aktywności powinny uwzględniać różne czynniki, takie jak rasa, wiek, kondycja, a także charakter i środowisko, w którym pies zwykle przebywa lub w którym się bawi. Pamiętaj, że psy potrzebują dłużej snu niż ludzie. Często zdarza się, że pies śpi nawet 15-20 godzin dziennie. Z drugiej strony, ogólnie przyjmuje się, że pies potrzebuje średnio tylko 2 godzin ruchu i aktywności dziennie.
Anatomiczne cechy poszczególnych ras narzucają pewne ograniczenia. Młode szczenięta inaczej zachowują się podczas zabawy niż dorośli: młode psy grają częściej niż starsze.
Cechy anatomiczne każdej rasy narzucają pewne ograniczenia. Kiedy szczeniak się bawi, zachowuje się inaczej niż dorosły pies: młode psy częściej się bawią niż starsze. Im starszy jest twój pies, tym bardziej będzie potrzebował spokoju. Daj mu przerwy i dostosuj częstotliwość oraz intensywność zabawy. Jeśli masz wątpliwości, zamiast zmuszać go do dalszego szwendania się po lesie przez kolejną godzinę, obdarz go dodatkowym pieszczotą.
Bierz pod uwagę charakter podczas zabawy. Każda rasa ma typowe cechy charakteru i predyspozycje, które zostały celowo wzmocnione przez hodowców. Wiele ras naturalnie dzieli pewne podstawowe cechy, takie jak instynkt polowania i zachowanie terytorialne, które są powszechne u większości psów. Z jednej strony można zauważyć pewne podobieństwa, ale z drugiej strony nie każdy osobnik danej rasy musi spełniać wszystkie z nią związane stereotypy. Jeśli nie jesteś pewien konkretnych cech danej rasy, skonsultuj się z przewodnikiem.
Jedno jest pewne: decydującym czynnikiem jest charakter – nie wszyscy border collie lubią pilnować owiec, a nie wszyscy retrievery nadają się do aportowania. Zajmij czas na zrozumienie preferencji psa i uwzględniaj je podczas zabawy. Utrzymuj psa w aktywności odpowiednimi zabawkami, dostosowując czas trwania, intensywność i ilość zabawy. Nie zmuszaj go i zawsze pamiętaj: twój pies może mieć zły dzień. Jeśli nie ma ochoty na zabawę, zostaw go w spokoju; gdy będzie gotowy, da ci znać.
Spróbuj zrozumieć, co mu się podoba robić. Obserwuj, jak się porusza i zachowuje: często wącha ziemię? Trzyma kije w pysku i chodzi z nimi? Kopie dziury lub skacze po pniach drzew? Ściga jelenie i ptaki? Jeśli zauważyłeś takie zachowania, już jesteś na dobrej drodze, aby znaleźć gry, które go najbardziej bawią. Jeśli podczas zabawy wykazuje podobne zachowania, oznacza to, że wykonuje działalność zgodną z jego instynktem, ale nie jest nadmierna.
Jakie zachowania należy zachęcać? Wiecie, jakim psem jest wasz? Świetnie! W takim razie możecie rozważyć, jakie zachowanie chcecie zachęcać, a jakie nie. Czy instynkt polowania, obrony lub zachowanie terytorialne.
Nie wszyscy psy reagują z zainteresowaniem na pluszowe zabawki. Jeśli jeszcze nie nauczyliście psa zabawy, zacznijcie od zabawy jedzeniem, czymś, na co większość psów reaguje i co pozwoli wam bawić się z nim kreatywnie. Na przykład pokażcie Fido smaczną przekąskę i zacznijcie biegać trzymając ją w ręce. Pozwólcie psu do was dobiec i nagradzajcie go chrupkiem lub rzućcie mu go od razu, aby sam go odnalazł.
Swobodnie łączcie różne elementy: ukrycie nagrody, aby pies mógł ją wyczuć, pobudza węch i inteligencję. Możecie też poruszać przekąską po ziemi i pozwolić psu jej podążać. Od czasu do czasu rzućcie mu również kawałek, ale nie martwcie się, jeśli pies na początku czuje się przytłoczony tymi wszystkimi bodźcami. Będzie potrzebować treningu, aby nauczyć się tego. Jeśli zabawy jedzeniem się powiodły, prawdopodobnie wkrótce będziecie mogli przejść do zabawek dla psów. Wiele psów lubi gryzaki, które odpowiadają ich drapieżnemu instynktowi.
Gryzienie kości: zalety i wady Podanie psu kości to sposób na zajęcie go i umożliwienie mu trenowania uzębienia. Kości jagnięce i cielęce są trwałe i odżywcze: wapń przyczynia się do wzmocnienia kości i zdrowia zębów. Kości ptaków i małych zwierząt nie są odpowiednie do zabawy: łatwo się rozpadają i mogą powodować obrażenia. Nigdy nie dawajcie psu surowego mięsa wieprzowego, ponieważ może zawierać nicienie i określone wirusy. Nawet gotowane kości mają tendencję do kruszenia się. Pies, który połyka fragmenty kości, może doświadczać bólu podczas ich wydalania lub nawet ryzykować niedrożność, która musi być leczona chirurgicznie przez weterynarza. Unikajcie więc dawania psu więcej niż jednej kości na tydzień.
Fido nie chce się bawić. Co robić? Jeśli pies nie ma ochoty na zabawę, może być wiele powodów: strach, zmęczenie, niepewność lub ból. Również żywienie ma znaczenie. Jeśli pies ma być aktywny, potrzebuje zrównoważonej diety, na przykład odpowiedniego jedzenia mokrego lub suchej karmy ze specjalnego sklepu. Brak zainteresowania zabawą może wynikać również tylko z kondycji fizycznej.
